Spodnie: Medicine (moja ulubiona zdobycz na wyprzedaży 169zł/19zł)

Bluzka: Second Hand

Buty: Converse

Fot. Piotr Terebiński 

Czasami trzeba się zatrzymać, zrobić krok w tył, aby docenić jak wielki skarb mamy obok siebie.

Gdyby ktoś mi powiedział osiem lat temu, że mój blog  tak bardzo się zmieni i nie będzie zawierał czystych stylizacji z second handów, to pewnie bym nie uwierzyła. Wtedy jako „mała” dziewczynka nie zastanawiałam się co mogę dać odbiorcom, moja pewność siebie była bardzo niska. Czułam potrzebę pokazywania ubrań, ale zupełnie nie wiedziałam dlaczego.

Początkowo ważny był dla mnie kontakt z innymi blogerkami, tworzyłyśmy bardzo zgraną społeczność. Ogromną przyjemność sprawiało mi śledzenie ich zestawów, tego gdzie mieszkają i podróżują.

Punktem zwrotnym w blogowaniu był „pierwszy zlot szafiarek” w Krakowie. To tam wszystkie się zebrałyśmy, aby poznać się „w realu”. Moja podróż Gdańsk (gdzie wtedy mieszkałam) Kraków, była w tym okresie jedną z bardziej ekscytujących. Czułam się jak podczas pierwszej randki. Wybór ubrań i ta chęć akceptacji przez inne blogerki.

Po tym bardzo udanym wydarzeniu blogiem zainteresowały się media i agencje reklamowe, zostawałam zapraszana na eventy, pokazy i dostałam pierwsze propozycje reklamy na blogu. I tu pojawiła się przepaść. Jak to rozgryźć, po pedagogice moja świadomość z zarządzania i komunikacji z mediami była bardzo słaba. Starałam się to wszystko łączyć, chociaż cały czas traktowałam to jak zabawę.

Wszechświat po pewnym czasie postanowił mnie sprawdzić, dostałam propozycje od pudelka, który zapewniał wzrost „popularności” mojego bloga. Patrząc jak wiele hejtu jest pod wywiadami moich koleżanek odmówiłam. Przez jakiś czas rozpamiętywałam i myślałam, co mogło mi to dać. Obecnie wiem, że była to dobra decyzja na tamtą chwilę mój kręgosłup by tego nie uniósł, byłam za słaba psychicznie, za bardzo przejmowałam się opinią innych.

Po chwili zaszłam w ciążę i zaczęłam się wycofywać z świata blogów. Czasami coś wstawiłam, ale bardziej z przyzwyczajenia.

Od czasu, gdy poświęciłam więcej czasu dla siebie, stałam się bardziej świadoma, wróciłam z nowymi tekstami.  Przestałam się bać prosić o pomoc i zaczęłam współpracować z nowymi osobami.

Dzięki Waszym wiadomościom czuję, że mój blog inspiruje i przekazuje Wam moją misję, że „Moda nie zawsze paraliżuje umysły kobiet” czyli nie trzeba się ubierać tylko w drogich butikach, nie trzeba ślepo podążać za trendami, ale warto słuchać siebie i swoich potrzeb.

Od jakiegoś czasu wychodzę do Was z nową energią i pomysłami. Wam również życzę pasji, których nie bójcie się czasami opuścić, aby wrócić ze zdwojoną siłą. Sprawdzajcie co jest Wasze i na czym na prawdę Wam zależy.