Ja i moje dwie przyjaciółki ruszyłyśmy razem doświadczać babskiego wyjazdu. Jak na obozie w czasach szkolnych – noc w jednym pokoju, wspólne aktywności (jazda na rolkach), spacery, wędrówki po klubach.

Tylko świadomość trochę na innym poziomie i z większą wdzięcznością.

Decyzja o wyjeździe zapadła 6 miesięcy temu, ale jak to kobiety pracujące, matki, zawsze coś im wypadnie. Zmiana terminu odbyła się ze trzy razy, tak samo jak liczba uczestniczek wycieczki, ale zrobiłyśmy to! Samo wejście do samochodu już było ogromną radością. Kawa na stacji i ruszamy w drogę, żeby morze nam przypadkiem nie uciekło.

Najważniejsze dla mnie były wspólne rozmowy, z jednej strony jesteśmy do siebie podobne, a z drugiej tak bardzo różne. Zdecydowana równowaga w naturze. Wspaniale jest słuchać podobnych doświadczeń z kilku stron. Jak każda z nas inaczej interpretuje np. zdrowe odżywianie, podejście do biznesu, Boga… Każdy temat to rzeka, że czasu nam brakowało mimo, że kilometrów wspólnie mało nie zrobiłyśmy chodząc wzdłuż i wszerz morza.

„Wszyscy żyjemy aby być szczęśliwymi. Nasze życia się różnią między sobą a jednocześnie są takie same.” – Anne Frank

Osobiście zdałam sobie sprawę jakie ogromne mam szczęście, że mam możliwość pojechać nad morze z przyjaciółkami. Taka prosta czynność, a jak wiele osób (myślę, że zwłaszcza kobiet) będących w związkach w wieku ok 30-40 lat musi już zawsze jeździć tylko z mężem i dziećmi? A gdzie nasze potrzeby? Chęć pobycia tylko w babskim gronie? Zupełnie inna energia, którą polecam doświadczyć również w dorosłym życiu.

Miałam szczęście (albo tak sobie wybrałam) że pojechałam z wspaniałymi, zgodliwymi kobietami. Nie było problemu, gdy jedna miała ochotę siedzieć nad morzem, a inne ruszyły w poszukiwanie gofrów. Niby razem, ale wciąż pamiętając o tym, że jesteśmy oddzielnymi jednostkami. Tak samo jak w związku (moim zdaniem) nie musimy kurczowo się trzymać siebie za rękę. Na każdym kroku staram się dbać o swoje poczucie wolności. U mnie się sprawdza w wielu wariantach.

„Dobrze wychowane kobiety rzadko tworzą historię” – Laurel Thatcher Ulrich