Pierwsza myśl jaka się pojawiła w mojej głowie po usłyszeniu pytania „Jak chcesz zapamiętać rok 2018?” – to był bardzo ważny rok. 

To był czas, gdy moja bańka mydlana prysnęła…  Od kilku lat wkładałam dużo pracy, aby widzieć szklankę do połowy pełną, jak powiedziała ostatnio moja znajoma „Dla ciebie wszystko jest dobre” i coś w tym jest. Gdy dzieje się coś nieprzychylnego w moim życiu szukam pozytywnych stron i nie oszukujmy się łatwiej mi się tak żyje. 

Pomaga mi w tym bardzo elastyczne podejście do zadań, życia. Jednak jeśli odchodzi ktoś na zawsze to nagle czujesz, że nic nie pomaga. Nie ma odwrotu. 

„Każdy no­wy rok jest szansą by coś zacząć na no­wo. Po­dob­nie jak każdy miesiąc, każdy dzień, każda godzi­na, sekun­da. Każda chwi­la. Tyl­ko gdy zmienia się ta os­tatnia cyf­ra przy pełnej da­cie… Jest jakoś łatwiej. Łatwiej wziąć się za siebie.” – Anonim

Rok 2018 zaczął się cudownie, spełniając marzenie, będąc w Tajlandii z ukochanymi osobami. Piękniej nie mogłam sobie wymarzyć -środek najstarszego lasu tropikalnego, bambusowe domki w dżungli i basen z widokiem na góry. Po wspólnej kolacji o północy oglądaliśmy wznoszące się w niebo lampiony. Każdy z nas mówił marzenie, które frunęło w górę.  

Magia doświadczania trwała… Po powrocie zderzenie z poprzednim życiem i chęć ucieczki. Dużo czasu mi zajęło stworzenie sobie nowej przestrzeni do życia, polubienia mieszkania na nowo. Tak mocno chciałam wrócić do Tajlandii, że przez dwa tygodnie nie potrafiłam przyzwyczaić się do strefy czasowej w Polsce. 

Małymi krokami stanełam na nogach i wróciłam do NOWEGO Życia. Wspólny wyjazd dał nam ogromną naukę – wdzięczność za wszystko, co przynosi los.

O wdzięczności pisałam już podsumowując rok 2017, ale widzę jak to się przesuwa do przodu, wciąż odrabiam lekcje, aby wchodzić na wyższy jej poziom – http://sandrapanus.pl/czego-nauczyl-mnie-rok-2017/ 

Moja Coachanka podczas ostatniego coachingu (zamykającego rok) zapytała mnie, co daje mi siłę do pomagania innym, działania, powiedziałam bez zastanowienia WDZIĘCZNOŚĆ. Mam tak ogromną w sobie obfitość, że muszę się nią dzielić. Ktoś pomyśli banał, albo dziewczynka z bogatego domu. I tu się możesz pomylić… Poczucie obfitości jest we mnie w środku, nawet jak wiem, że za 2 tygodnie skończą się nam pieniądze to ufam, że los przyniesie coś dobrego. 

20 lipca świat się zatrzymał, dotknęło mnie poczucie straty, odeszła ukochana babcia Jadzia, która była dla mnie jak druga mama. Minęło 5 miesięcy, a ja łapię się na tym, że chcę do niej zadzwonić, zabrać do siebie… Tak po prostu po ludzku wciąż tęsknie (pewnie nie bez powodu żałoba trwa rok).  W tej calej sytuacji, gdy odeszła babcia i posypały się inne informacje jak lawiny miałam poczucie wdzięczności. Dziękuję Bogu (poczucie, że jest obok bardzo mi pomaga), że babcia odeszła w spokoju, nie męczyła się, a wszystkie inne sytuacje widocznie musiały się wydarzyć, aby oczyścić przestrzeń, aby doprowadzić do czegoś lepszego… Bo przecież nic nie dzieje się w życiu bez powodu. Na końcu każdej drogi czeka coś pięknego, często niespodzianka, której się nie spodziewamy. 

Co wyniosłam ze wszystkich doświadczeń?  MĄDROŚĆ <3

Czuję się mądrą kobietą (ah ta skromność!), nie mówię tutaj o mądrości pochodzącej z wiedzy, ale mądrości życiowej. 

Znalazłam w internecie idealną definicję mądrości, pod którą się podpisuję:

„Mądrość w najwęższym znaczeniu to umiejętność podejmowania uzasadnionych decyzji, które w dłuższej perspektywie przynoszą pozytywne rezultaty. W innym ujęciu można powiedzieć, że mądrość to umiejętność praktycznego wykorzystywania posiadanej wiedzy i doświadczenia.

W głębszym sensie, często stosowanym w różnych religiach, mądrość oznacza zdolność do działania nacechowanego głębokim, emocjonalnym zaangażowaniem, zwiększającego w długiej perspektywie czasowej nie tylko dobro własne, ale też dobro ogólne. W tym sensie używa się tego terminu w takich zwrotach jak np. mądrość życiowa, czy mądrość rodzicielska.

W obu tych znaczeniach mądrość wymaga nie tylko samej wiedzy, lecz także szeregu predyspozycji psychicznych, ale też duchowych i etycznych, takich jak:

• umiejętność oceniania spraw z jak najszerszej i możliwie jak najbardziej obiektywnej perspektywy;

• umiejętność panowania nad własnymi emocjami i popędami;

• posiadanie sprawnego mechanizmu psychicznego podejmowania decyzji i innych.”

Cały czas czuję, że to dopiero początek drogi, dużo zakrętów jeszcze przede mną.  Cieszę się, że wkraczam w Nowy Rok z poczuciem, że to był ważny czas, wiele lekcji wyniosłam, które będę wykorzystywać w dalszej drodze… 

W Roku 2019 życzę Wam spełnienia, bądźcie szczęśliwi, dbajcie o siebie i swój spokój wewnętrzny!

Sukienka: ONLY

Kolczyki: Poplavsky

Fot. Monika Górska