Według badań aż 70 procent ludzi dotyka sabotaż swoich osiągnięć. Najczęściej są to kobiety, które znajdują się na wysokich stanowiskach.

Na szczęście moda na perfekcyjność się skończyła, ale wiele z nas ma wciąż obszary, gdzie wszystko ma być dopięte na 100-120% Jeśli obserwujesz to u siebie w jakiejś dziedzinie to może warto siebie zapytać co mi to daje, a co zabiera?

Chorobliwe dążenie do doskonałości ma miejsce wtedy, gdy przymus robienia wszystkiego najlepiej staje się natrętny i nie do opanowania. Perfekcjonizm prowadzi do destrukcji osobowości i relacji międzyludzkich. Może prowadzić do kolejnych stanów lękowych, stresu, depresji. Bądźcie uważni na siebie.

Obserwujcie jak działacie w różnych dziedzinach np. praca , dom. Czy zawsze musi być idealnie w którymś miejscu czyli 120%? Czy 70-80% też jest ok czy od razu zaczynasz się za to karać? W tym wszystkim plącze się syndrom oszusta. Który delikatnie wyszeptuje „nie ciesz się ze swoich sukcesów, on zaraz odkryją, że nie masz takiej wiedzy, a to wszystko Ci się udało”.

 Jak sobie radzić z syndromem oszusta

  Zauważ swojego oszusta. Przyznaj się do swojego osłabiania sukcesów.

 Zmień schemat myślenia, że zewnętrzne czynniki np. szczęście, pomoc lub ciężka praca są odpowiedzialne za Twój sukces.

Szczera rozmowa – porozmawianie o wątpliwościach z kolegami z branży, usłyszenie od nich takiego wyznania, że oni też czasem wątpią, też czasem mają podobne myśli może znacząco przeciwdziałać syndromowi oszusta. Uświadomienie sobie, że to jest powszechna przypadłość, a nie tylko nasze doświadczenie.

Praca z perfekcjonizmem – praca z perfekcjonizmem może znacząco pomóc w zredukowaniu syndromu oszusta. Może to być praca własna lub z wsparciem coacha, psychoterapeuty.

Zadanie:

Wypisz swoje osiągnięcia, kompetencje, historie sukcesu i pozytywne informacje zwrotne od innych. Fizycznie, na kartce papieru. To zadanie może też pomóc w uświadomieniu sobie skali własnych sukcesów. Zwłaszcza, gdy zobaczy się je wszystkie wypisane na jednej kartce.